"Pappan och havet" - Tove Jansson

"Pappan och havet", czyli "Tatuś Muminka i morze" w oryginale, po szwedzku!

"Pappan och havet" (Tatuś Muminka i morze) to ósma książka z głównej serii Muminkowej. Po raz pierwszy opublikowana w 1965 roku. 

Tove Jansson zostawia Dolinę Muminków w tyle, podobnie jak rodzina, którą opisuje, biorąc kurs na gawędę o czym innym. Na tylnej okładce dzieła wydanego w 1965 roku widniała następująca zapowiedź:

"Nie było prawie nikogo. Mieściła się tam latarnia, ale zgaszona. Na cyplu mieszkał pewien rybak, ale milczący. Na tę wyspę przywiódł Tatuś swoją rodzinę, której pragnął strzec i bronić.

Wyspa była inna. Była czymś zupełnie innym niż Dolina Muminków, w której wszystko miało się tak, jak powinno. Prawdę mówiąc, zaczynało się tam robić dość przerażająco. Wszyscy zdawali się bliscy przemiany - poza Małą Mi. A to za sprawą morza, którego nie mogli pojąć. Potrzebny był sztorm, wielki czyn oraz ponowne zapalenie latarni. Woda miała być może zły charakter, ale okazała się dobrym wrogiem. 

Myślisz, że ta historia opowiada jedynie o  Muminkach? Przeczytaj ją jeszcze raz - to czysta przyjemność - a zobaczysz."

Wyspa, latarnia, rybak, Tatuś, rodzina, morze - na nich zasadza się opowiadanie. Jest to opowieść o ojcach, kręgu najbliższych i generalnie o wyspach. Z kolei “przemiana” to słowo klucz. Droga ku latarni jest koniecznością dla ojca, który z bezrobotnego taty przeistacza się w latarnika, pisarza, badacza i pełnego życia trolla. Dla rodziny, Mamy, Muminka i Małej Mi, podróż ku latarni morskiej również zapoczątkowuje wielkie transformacje.

 Oryginalne Muminki po szwedzku

 Poziom B2

 Jest to ósma pozycja z głównej serii Muminkowej

Dlaczego warto przeczytać tę książkę po szwedzku? 

 Ponadczasowie historie mają silniejszy przekaz gdy są czytane w języku oryginału.

 Jest to oryginalne wydanie fińskiego wydawnictwa.

 Książka zawiera oryginalne ilustracje autorki.

 Książka jest pięknie wydana, z materiałowym grzbietem i tłoczeniami. 

 Idealny pomysł na prezent!

 Świetna lektura dla dzieci, które mówią po szwedzku.

Książki dla dzieci?

Za sprawą “Det osynliga barnet” (“Opowiadań z Doliny Muminków”) dyskusja o Tove Jansson jako autorce dla dzieci weszła na wysokie obroty. Krytycy jak jeden mąż zastanawiali się nad wiekiem publiki.

W roku 1963 “Stockholms Tidningen” przyznała pisarce fińsko-szwedzką nagrodę w dziedzinie kultury za wybór nowel.

Per Olov Sundman pisał, że opowiadania Tove “nie są wyłącznie bajkami dla dzieci”, “z całą swą pomysłowością, poetycką miękkością, dziwacznymi, a niekiedy makabrycznymi akcentami” stanowią też lekturę dla starszych czytelników. Podsumował “Opowiadania…” jako “zbiór stymulujących historii dla dorosłych”. 

 

 

Skompletuj całą serię!

Czy znalazłby ktoś lepszy pomysł na prezent dla fana serii Muminkowej niż cała seria przygód fantastycznych stworzeń z Doliny Muminków?

Książki fińskiego wydawnictwa Förlaget idealnie nadają się zarówno na podarunek dla bliskiej osoby, jak i dla samego siebie! Są przepięknie wydane:

 Mają materiałowe, lniane grzbiety

 Zachowane są oryginalne ilustracje autorki

 Oprawa jest twarda, tekturowa, bardzo przyjemna w dotyku.

Wbrew pozorom, książki były pierwotnie pisane z myślą o dorosłych odbiorcach, jednak przez lata zgromadziły całą rzeszę dziecięcych fanów. Bądź co bądź, muminkowe historie wciągną i zachwycą każdego. 

 

Zamów całą serię TUTAJ!

(fragmenty z książki “Tove Jansson, Mama Muminków” B. Westin)

Opinie

Środowisko literaturoznawców zgodnie uznaje książki Tove Jansson za fenomen literacki, zawierający głębokie wartości humanistyczne, niebanalną warstwę psychiczno-socjologiczną, nadający się do wykorzystania przez wszystkie grupy wiekowe i w wielu różnych aspektach. 

Olga Tokarczuk zaproponowała wykorzystanie książek o Muminkach w bardziej pogłębionej, wielostronnej i atrakcyjnej formie pracy psychologicznej z dziećmi. Wyszła ona z założenia, że cykl ten jest całościowym, alternatywnym, baśniowym "światem", w którym przedstawione postaci stanowią rodzaj archetypów, będących dla umysłu dziecka nośnikami ludzkich cech psychicznych a priori. Wyraźnie nakreślone przez Tove Jansson typy i sytuacje psychologiczne, postawy i problemy, pozostają w kręgu zagadnień egzystencjalnych.

Olga Tokarczuk postanowiła uszeregować kilka postaci w pewnej rozwojowej kolejności, która - jak sądzi - chronologicznie ukazuje pojawienie się podstawowych pytań, stawianych sobie (często w sposób nieuświadomiony) przez człowieka na drodze do dojrzałości. I tak proponuje wykorzystać:

* opowiadanie "Wiosenna piosenka" z tomu "Opowiadania z Doliny Muminków" w zajęciach poświęconych budowaniu i wzmacnianiu własnego ego;
* "Opowiadanie o niewidzialnym dziecku" w zajęciach na temat potrzeby bezpieczeństwa i miłości jako warunków rozwoju psychicznego i fizycznego;
* postać Włóczykija, jako bohatera zajęć dotyczących poszukiwania wolności;
* postacie Filifonek podczas zajęć poświęconych neurotycznym przejawom nadmiernej wrażliwości i braku poczucia przynależności;
* "gatunek" Paszczaków w zajęciach na temat wprowadzania ładu w życie codzienne, osiągania celów i wyznaczania sobie nowych;
* postać Buki w zajęciach dotyczących zła tkwiącego w naturze ludzkiej i jego korzeni;
* postać Wiewiórki w zajęciach, w których mowa o śmierci.

(Sylwia Madalińska, "Muminki w pracy pedagogicznej")