Karin Boye zaczęła pisać wcześnie. Już w wieku kilku lat napisała kilka wierszy, do których doszły później sztuki teatralne i krótkie formy pisarskie. 

Prywatnie Autorka utrzymywała relacje romantyczne zarówno z mężczyznami, jak i z kobietami, co w tamtych czasach było przyczyną frustracji i wewnętrznych rozterek. Próbowała nawet przejść terapię w Berlinie. Nie przyniosła ona jednak zamierzonych rezultatów, a raczej nową miłość - Margot Hanel, niemiecką żydówkę, która z czasem zamieszkała z Boye w Sztokholmie. To właśnie w Berlinie Karin mogła na własne oczy zobaczyć przemarsze i przemówienia nazistów. Przerażała ją wizja tego, co może się wydarzyć. Lęk i defetystyczne myśli pogłębiła podróż do ZSRR. Oba te doświadczenia zaowocowały dystopijną powieścią “Kallocain”, która szybko stała się sukcesem wydawniczym. 

W roku 1941 odnaleziono zmarznięte ciało Karin Boye w lesie niedaleko Alingsås. Śmierć nastąpiła w wyniku przedawkowania środków nasennych.

Obecnie Autorka jest znana i ceniona na całym świecie. Sławę przyniosły jej przede wszystkim wiersze oraz powieść "Kallocain".