LasseMajas Detektivbyrå

Cudowna sekcja - literatura szwedzka dla najmłodszych!

Książki dla dzieci rodem z krajów Północy charakteryzują się niezwykłym sposobem ujmowania świata z dziecięcej perspektywy. Odrzucają moralizatorstwo, a skupiają się na przeżywaniu i odczuwaniu emocji. Książki szwedzkie poruszają często trudne tematy, takie jak śmierć i tym samym pomagają najmłodszym zrozumieć i lepiej radzić sobie w ciężkich momentach. 

Wielką korzyść z lektury pozycji dla dzieci odniosą zarówno osoby młodsze jak i starsze, które uczą się języka szwedzkiego. Czytanie w języku obcym pomaga utrwalać go sobie w naturalny i przyjemny sposób oraz sprzyja nauce metodą imersji, czyli otoczenia się językiem obcym w codziennym życiu. Metoda ta sprawdza się bardzo dobrze u dzieci, które uczą się języków obcych, dlatego serdecznie polecamy czytanie opowiadań właśnie najmłodszym :)

To prawda, że pozycje przeznaczone do czytania przez dzieci charakteryzują się prostszym językiem - prostszą składnią, jednoznacznymi porównaniami i nieskomplikowanymi dialogami. Czy jest to element dyskryminujący ten typ literatury jako lektura dla dorosłych? Nic z tych rzeczy. Paradoksalnie prostota języka pełni wiele ważnych funkcji. W komunikacji z dzieckiem umożliwia zrozumienie historii oraz ćwiczenie wyobraźni. Korzystają z tego również dorośli, którzy zamiast skupiać się na zawiłościach językowych koncentrują się na fabule, na emocjach bohaterów, oceniają ich wybory przez pryzmat własnego doświadczenia i dają się ponieść wyobraźni, dzięki temu, że tekst nie nakłada na nich zbędnych ram.

Prostota przekazu absolutnie nie oznacza też jego banalności. Zwłaszcza skandynawska literatura dla dzieci charakteryzuje się odwagą w podejmowaniu trudnych tematów takich jak śmierć, rozstanie czy radzenie sobie z własnymi emocjami. Przykładem jest chociażby książka “Bracia Lwie serce” ("Bröderna Lejonhjärta"). Astrid Lindgren była jedną z pierwszych autorek książek dla dzieci, która poruszyła w swoim tekście temat śmierci.

"Nauka języka zwiększa rozmiar mózgu!

Do takiego wniosku doszli szwedzcy naukowcy, przeprowadzając badania mózgu (za pomocą m.in. rezonansu magnetycznego) u osób uczących się języka obcego. Badania przeprowadzono na Uniwersytecie w Lund na grupie ochotników (studentów), którzy mieli zadanie opanować język obcy w ciągu kilku miesięcy intensywnej nauki. Pomiaru dokonano przed rozpoczęciem nauki i po trzech miesiącach jej trwania.