Selma Lagerlöf

Jako dziecko często chorowała, dlatego też spędziła sporo czasu na nauce i czytaniu. Duży wpływ na rozwój wyobraźni dziewczynki miały historie i legendy opowiadane przez jej babcię. Już wtedy zaczęła  pisać różne rzeczy, nie ujrzały jednak one od razu światła dziennego.  Gdy miała 20 lat wyjechała do Sztokholmu by uczyć się do zawodu nauczycielki. Następnie przez pewien czasu uczyła w szkole w Landskronie.  W 1890 roku wygrała nagrodę w konkursie literackim. Wtedy właśnie fragmenty jej dzieła, które okazały się być później debiutancką powieścią, zostały opublikowane po raz pierwszy na łamach gazety “Idun”.

Powieść nosiła tytuł “Gösta Berlings saga”. Akcja książki osadzona jest w XVIII wiecznej Szwecji i skupia się głównie na życiu tytułowego bohatera, Gösta Berlinga, byłego pastora, który po upadku swojej kariery staje się postacią ekscentryczną i kontrowersyjną. Powieść jest pełna barwnych opisów krajobrazów i postaci oraz zawiera liczne wątki romantyczne, przygodowe i społeczne. Treść utworu wzbogacona jest legendami i wątkami baśniowymi.   Ta wymyślona przez Selmę historia w odważny sposób zerwała z dominującą ówcześnie tradycją realizmu w literaturze. “Gösta Berlings saga” szybko okazała się być ogromnym sukcesem. Po pewnym czasie przez wsparcie finansowe z Akademii Szwedzkiej Lagerlöf mogła porzucić karierę nauczycielską i skupić się w pełni na pisaniu, co przyczyniło się do powstania wielu nowych tekstów i opowieści jej autorstwa. 

W latach 90 XIX Selma dużo podróżowała.  Wtedy też powstały jej kolejne znane dzieła takie jak “Antikrists mirakler”  oraz  “Jerusalem”. 

Po bardzo pozytywnym odbiorze swoich dzieł przez czytelników oraz krytyków, w 1906 roku pisarka wydała powieść pod tytułem “Nils Holgerssons underbara resa genom Sverige” (pl. “Cudowna podróż”). Stała się ona natychmiastowym sukcesem. W Polsce była dostępna 4 lata po szwedzkiej premierze, co było naprawdę zawrotnym tempem jak na tamte czasy. 

W 1909 roku kobieta otrzymała Nagrodę Nobla za  „obecny w jej pismach wzniosły idealizm, żywą wyobraźnię oraz duchowe postrzeganie”.

Lagerlöf w niezwykle ciekawy sposób umiała opowiedzieć poruszające historie. W jej twórczości  często można natknąć się na  zawierały elementy folkloru i baśni. Bohaterami są zazwyczaj złożone postacie mające wady i zalety, swoje problemy i radości. Autorka w bogaty sposób opisywała szwedzkie krajobrazy, tradycje i swoje wspomnienia z dzieciństwa, tym samym nadając przedstawionym wydarzeniom autentyczny charakter. Przez swoje poglądy i wyznawane wartości Lagerlöf nie pomija trudnych tematów starając się wpleść w fabułę odkrywanie ludzkiej natury, emocji oraz zawierając ogólne nauki moralne. Zaangażowanie społeczne autorki i walka na rzecz równości i sprawiedliwości społecznej często była widoczna w twórczości Selmy. 

„Ceniła ludzi umiejących samodzielnie myśleć, wychodzących poza konwenanse epoki, tych, którzy brali siebie i swoje życie na poważnie i angażowali się w to, w co wierzą i co potrafią. To powagi i głębi poszukiwała w życiu towarzyskim, ale też „truskawek ze śmietaną” i „szampana”. Powaga była dla niej przeciwieństwem braku odpowiedzialności i tchórzliwej lekkomyślności, ale nie wykluczała radości życia. Zdolność człowieka do bycia zarówno dobrym, jak i radosnym stanie się głównym tematem jej twórczości”  - tak o Selmie piszą autorzy jej biografii „Selma Lagerlöf. Nowoczesna Szwedka”, Anna Nordlund oraz Bengt Wanselius. 

Bez wątpienia Selma Lagerlöf odznaczała się ogromnym talentem, pasją i kreatywnością. Aż do dnia dzisiejszego twórczość wybitnej i ponadczasowej szwedzkiej pisarki jest czytana i ceniona na całym świecie przez osoby w każdym wieku.