"Farlig midsommar" - Tove Jansson

"Farlig midsommar", czyli "Lato w Dolinie Muminków" w oryginale, po szwedzku!

“Lato upłynęło szybko, lecz wesoło. Napisałam książkę o Muminkach i zastanawiam się, czy nie nazwać jej ‘Niebezpiecznym Midsommar’. 

Po klęsce żywiołowej rodzina unosi się w teatrze na wodzie, nie mając pojęcia, co to takiego. Jedyną istotą, która pozostała na pokładzie, jest stary szczur teatralny, Emma. W Noc Świętojańską (Midsommar) towarzystwo rozpierzcha się na różne strony i po wielu zawiłych odysejach zbierają się w końcu na dramatycznym przedstawieniu premierowym. Happy end, ma się rozumieć. Ilustruję to w najlepsze i mam nadzieję, że będę mogła ci ją wysłać przed wakacjami”. Tak Tove Jansson streszczała fabułę swojej nowej książki przyjaciółce Evie Konikoff.

Lato Muminków jest komedią pomyłek wzorowaną luźno na Szekspirze, snem nocy letniej z niespodziankami, przemianami i sztuką w sztuce - Tatusiowym dramatem w heksametrze pod tytułem “Narzeczone lwa, czyli więzy pokrewieństwa”, co jest bezpośrednią analogią do amatorskiego przedstawienia w utworze Szekspira. 

Rodzina rozdzielona przez los po to, by się szczęśliwie spotkać, to jeden z podstawowych motywów literatury. O tym traktuje zarówno “Farlig Midsommar” jak i przedstawienie Tatusia. 

W tym utworze mieści się sedno świętojańskiej przygody - pozwolenie, by sny i pragnienia obróciły się w rzeczywistość, stworzenie warunków do bycia sobą. 

"Farlig Midsommar" ("Lato Muminków") jest piątą powieścią z głównej serii o Muminkach fińskiej autorki Tove Jansson, opublikowaną w 1954 roku. Pisarz i krytyk Bo Caperlan analizował pojęcia stylistyczne i tło etyczne powieści podsumowując zdaniem, że “jest to przerażająco zabawna książka, którą dzieci z powodzeniem mogą podarować rodzicom”. Taka charakterystyka jest wspólna dla wszystkich krytyków - jest to opowiadanie dla każdego. 

 Oryginalne Muminki po szwedzku

 Poziom B2

 Jest to piąta pozycja z głównej serii Muminkowej

Dlaczego warto przeczytać tę książkę po szwedzku? 

 Ponadczasowie historie mają silniejszy przekaz gdy są czytane w języku oryginału.

 Jest to oryginalne wydanie fińskiego wydawnictwa.

 Książka zawiera oryginalne ilustracje autorki.

 Książka jest pięknie wydana, z materiałowym grzbietem i tłoczeniami. 

 Idealny pomysł na prezent!

 Świetna lektura dla dzieci, które mówią po szwedzku.

Książki dla dzieci?

Za sprawą “Det osynliga barnet” (“Opowiadań z Doliny Muminków”) dyskusja o Tove Jansson jako autorce dla dzieci weszła na wysokie obroty. Krytycy jak jeden mąż zastanawiali się nad wiekiem publiki.

W roku 1963 “Stockholms Tidningen” przyznała pisarce fińsko-szwedzką nagrodę w dziedzinie kultury za wybór nowel.

Per Olov Sundman pisał, że opowiadania Tove “nie są wyłącznie bajkami dla dzieci”, “z całą swą pomysłowością, poetycką miękkością, dziwacznymi, a niekiedy makabrycznymi akcentami” stanowią też lekturę dla starszych czytelników. Podsumował “Opowiadania…” jako “zbiór stymulujących historii dla dorosłych”. 

 

 

Skompletuj całą serię!

Czy znalazłby ktoś lepszy pomysł na prezent dla fana serii Muminkowej niż cała seria przygód fantastycznych stworzeń z Doliny Muminków?

Książki fińskiego wydawnictwa Förlaget idealnie nadają się zarówno na podarunek dla bliskiej osoby, jak i dla samego siebie! Są przepięknie wydane:

 Mają materiałowe, lniane grzbiety

 Zachowane są oryginalne ilustracje autorki

 Oprawa jest twarda, tekturowa, bardzo przyjemna w dotyku.

Wbrew pozorom, książki były pierwotnie pisane z myślą o dorosłych odbiorcach, jednak przez lata zgromadziły całą rzeszę dziecięcych fanów. Bądź co bądź, muminkowe historie wciągną i zachwycą każdego. 

 

Zamów całą serię TUTAJ!

(fragmenty z książki “Tove Jansson, Mama Muminków” B. Westin)

Opinie

Środowisko literaturoznawców zgodnie uznaje książki Tove Jansson za fenomen literacki, zawierający głębokie wartości humanistyczne, niebanalną warstwę psychiczno-socjologiczną, nadający się do wykorzystania przez wszystkie grupy wiekowe i w wielu różnych aspektach. 

Olga Tokarczuk zaproponowała wykorzystanie książek o Muminkach w bardziej pogłębionej, wielostronnej i atrakcyjnej formie pracy psychologicznej z dziećmi. Wyszła ona z założenia, że cykl ten jest całościowym, alternatywnym, baśniowym "światem", w którym przedstawione postaci stanowią rodzaj archetypów, będących dla umysłu dziecka nośnikami ludzkich cech psychicznych a priori. Wyraźnie nakreślone przez Tove Jansson typy i sytuacje psychologiczne, postawy i problemy, pozostają w kręgu zagadnień egzystencjalnych.

Olga Tokarczuk postanowiła uszeregować kilka postaci w pewnej rozwojowej kolejności, która - jak sądzi - chronologicznie ukazuje pojawienie się podstawowych pytań, stawianych sobie (często w sposób nieuświadomiony) przez człowieka na drodze do dojrzałości. I tak proponuje wykorzystać:

* opowiadanie "Wiosenna piosenka" z tomu "Opowiadania z Doliny Muminków" w zajęciach poświęconych budowaniu i wzmacnianiu własnego ego;
* "Opowiadanie o niewidzialnym dziecku" w zajęciach na temat potrzeby bezpieczeństwa i miłości jako warunków rozwoju psychicznego i fizycznego;
* postać Włóczykija, jako bohatera zajęć dotyczących poszukiwania wolności;
* postacie Filifonek podczas zajęć poświęconych neurotycznym przejawom nadmiernej wrażliwości i braku poczucia przynależności;
* "gatunek" Paszczaków w zajęciach na temat wprowadzania ładu w życie codzienne, osiągania celów i wyznaczania sobie nowych;
* postać Buki w zajęciach dotyczących zła tkwiącego w naturze ludzkiej i jego korzeni;
* postać Wiewiórki w zajęciach, w których mowa o śmierci.

(Sylwia Madalińska, "Muminki w pracy pedagogicznej")